De overtocht

IJsschotsen dobberen als doelloze kadavers of juist als drommmende wormen in winterslaap, verdwalend door akkergronden.

 

Donkere wolken bevolken boven een onstuimig landschap van meningen.

Geen middenweg gedeit meer, geleidt onze voorplecht.

Met deze stroming in zicht, ons land ontwricht. Met dit gedachtengoed, dit geslacht, ons bloed.

IJsschotsen dobberen als doelloze kadavers of juist als drommmende wormen in winterslaap, verdwalend door akkergronden.

 

Donkere wolken bevolken boven een onstuimig landschap van meningen.

Geen middenweg gedeit meer, geleidt onze voorplecht.

Met deze stroming in zicht, ons land ontwricht. Met dit gedachtengoed, dit geslacht, ons bloed.